2003 yılında acı bir haberle bütün dünyam yıkılmıştı.Bu haber lösemili bir çocuğun durumuyla ilgiliydi. O günlerde uykusuz geceler geçirdiğimi hatırlıyorum. Gazetelerde ilik nakli için yardımcı olmak isteyenlerin kan bağışında bulunabilecekleri yazıyordu.Hemen oraya gidip kan örneğini verdim. Kan vermemin üzerinden hemen hemen 3 yıl geçmişti. Bir gün telefonla beni birisi aradı,kim olduğunu sorduğumda bana Kemal Saraçoğlu Lösemili Çocuklar Vakfından aradıklarını söylediler. Çok merak etmiştim ne oldu diye . Bana bir hasta ile kanımın uyuştuğunu gerekirse iliğimi verebilirmiyim diye soruyorlardı. Hemen kabul ettim. O an içime büyük bir rahatlık düştü, bir hayat kurtaracaktım. Bundan daha büyük bir mutluluk olamazdı. Ertesigün vakıftan aradılar ve işlemin ne şekilde olacağını anlattılar. Bu işlemin Güney Kıbrısta Makariyos hastahanesinde olacağını söylediler; o an çok kötü oldum niye Güney Kıbrıs diye, niye bizim ülkemiz değil de güney diye. Bana şu an için ki işlemlerin ülkemizde yapılamayacağı bundan dolayı Güneydeki hastahanede yapılabileceği söylendi.
İçimde bir burukluk oldu ancak bir hayat kurtaracaktım.Benim için bu çok önemliydi. Birgün bütün bunların kendi ülkemde yapılması umudu ile gereken herşeyi yaptım ve benden alınan ilik hastanın bulunduğu ülkeye gönderildi. O günden beri büyük bir heycanla hastanın iyi haberini bekliyorum ve onun iyleşmesi için dua ediyorum.
Hastalık hepimiz için ancak bir umut varsa herkes elinden geleni yapmalı. Bundan daha büyük bir mutluluk olamaz.
Didem BESİMLER / Lefkoşa
Bağış Tarihi: 15/06/2006